Happy New Tamil Year!

Hallo iedereen,

Nog steeds zijn we hier in het (bruisende, warme) India. We raken inmiddels aardig gewend aan de hitte hier, maar nog niet aan het pittige eten...
We hebben afgelopen week gewerkt in het asiel. Veel honden zijn weer gewassen en natuurlijk ook een hoop andere honden aandacht gegeven.
Dierenleed is ook weer te pas gekomen. Op een dag lag er een kleine pup in een hoekje. Deze pup zat heel erg te janken en rolde elke keer om. Wij vroegen wat er aan de hand was met deze pup. Hierop kregen wij antwoord van de dierenarts dat deze pup zijn heup en rug gebroken heeft. En nog steeds laten ze het dier niet inslapen (?!). Na een paar dagen lag het pupje er nog steeds ellendig bij. Uiteindelijk kreeg deze pup een pijnstiller in de hoop dat het wat beter zal gaan. De afgelopen dagen ging het inderdaad beter met het pupje en zoekt het diertje nu wat steun bij de andere honden.
Verder is er nog iets verrassends gebeurt. Toen we op een ochtend aankwamen in de dierenkliniek was er een operatie bezig. We liepen de operatie kamer binnen en daar zagen we een kleine pup liggen. Deze pup bleek één dag oud te zijn, dus anesthesie en pijnstilling is onmogelijk. Hij had een gigantisch navelbreuk waardoor zijn darmen eruit lagen. Ze probeerden zijn darmen erin te doen, wat praktisch gezien onmogelijk was door de grootte van de darmen. Het was interessant, maar zielig om te zien. Uiteindelijk is deze pup wel ingeslapen, jaja een unieke gebeurtenis.

De dagen gingen snel voorbij en het weekends kwam er al weer aan. En er stond er stond een leuke gebeurtenis op het programma. Asha had geregeld dat er een adoptie dag in Coimbatore kwam. Alle pups gingen mee. Ook de pups in ons appartement. Na 1,5 uur rijden kwamen we eindelijk aan. Dit was niet een normaal ritje, want we hadden 3 pups mee op schoot. Het waren de 2 pups in ons appartement en 1 pup uit het asiel waarvan ons hart smolt. Tijdens de rit moest elke pup wel overgeven. Gelukkig hadden we doeken met ons mee zodat we het op konden vangen. En op z'n Indiaas gooiden het uit het raam. Uiteindelijk kwamen we aan en werden onze pups meteen geadopteerd door 2 leuke mensen. Ze vertelden dat we wel een keer langs mochten komen dus dat gaan we zeker doen.
De rest van de dag kwamen veel mensen lang die een pup wilden adopteren. Er zijn zo'n 11 pups geadopteerd, wel een geslaagde dag zou je zeggen.
We waren om 8 uur al onderweg en om 3 uur zaten we er nog. We waren het wel een beetje zat op het einde dus uiteindelijk mochten we van Asha nog een rondleiding krijgen door 1 van haar fabrieken.
Dit was heel bijzonder om te zien, want we zagen het hele proces van katoen. Inclusief de (jonge) meiden en jongens die er moesten werken. Je kan veel zeggen over de goede ontwikkelingen die gaande is, maar in deze fabriek was het nog steeds erg achtergesteld. Ook mochten we het appartement zien waar de meiden sliepen. Ze liggen met z'n zessen op 1 kamertje waar geen bedden staan, maar waar kleine matjes liggen. Het zag er wel netjes en schoon uit, maar zelf zou je er nooit willen wonen.
Toen we terug kwamen was Asha in haar winkel. Dus ook daar namen we even een kijkje. Ze vertelde ons dat we gewoon kleding mochten uitzoeken hier! Nou dat hoef je ons geen twee keer te vertellen. We hebben allebei een typisch Indiaas jurkje gekozen en een hele mooie sari. Dit is een heel lang stoffen doek die je op een aparte manier om je heen moet slaan. Al met al was dit een zeer geslaagde dag.

Nu jullie dit zitten te lezen denken jullie: ''Vanwaar die titel?''. Nou gister was het nieuwjaarsdag in Tirupur. Dus wij wensen iedereen Happy New Year! We zijn door Asha uitgenodigd om 's ochtends naar de tempel te gaan. Uiteraard namen wij deze uitnodiging van harte aan. We vonden het wel gepast om natuurlijk Indiase kleding te dragen. Dus wij wilden onze sari wel eens aan. We hebben op allerlei manier geprobeerd om onze sari om ons heen te wikkelen, maar dat is nog een heel gepruts met een 5 meter lange sari. Eigenlijk moesten we nog opschieten ook. Uiteindelijk was onze redster in nood onze overbuurvrouw! Ze sprak geen Engels, maar met handen en voeten kom je er wel. Ze heeft onze sari omgewikkeld, een bloem in ons haar gedaan en we kregen ook een stip op onze voorhoofd. Super aardig van haar dat ze dat zo even doet.
We kwamen daarna aan bij de tempel. Het was heel mooi van goud. Voor de tempel ligt opgedroogde koeienurine. Dit moet de tempel tegen kwade geesten beschermen. Daar moesten wij met blote voeten op lopen...lekker! In de tempel stonden verschillende beelden die men eert. Bij 1 beeld stond een man/priester en 2 rijen mensen. De man loopt langs de mensen met een schaal waar fruit op ligt. De mensen leggen hier geld op als eerbetoon aan de (fruit)god. Toen we erheen liepen met Asha liepen wij door de mensen heen naar voren! Erg ongepast vonden wij dat, maar Asha kan blijkbaar alles maken hier. We kregen geld van haar en dat moeten wij bewaren als memorabel briefje. Erg leuk om te krijgen natuurlijk.
We hebben ook weer leuke (en zielige) foto's toegevoegd! We gaan nu proberen te slapen in deze lekkere hitte.

Namasté