Incredible India

Hallo weer uit het verre India!

We hebben weer veel meegemaakt hier. De afgelopen dagen hebben we een kijkje genomen bij het castratieproject. Honden worden van de straat genomen en deze worden dan gecastreerd.
Marleen ging die dag castreren dus keken we met haar mee. Zelf hebben we rabiës vaccinaties mogen geven bij de honden. Het is er totaal niet steriel. Er is een kamer met 2 operatietafels. In deze kamer mogen de honden gewoon komen, dus terwijl je er castreert liggen er honden onder de tafel. Ook staat er buiten een tafel waar de honden geanestheseerd worden. Het is wel heel grappig om het verschil te zien tussen Nederland en India.

In het asiel hebben we inderdaad veel huidproblemen gezien, maar er zijn ook veel honden die verlamd zijn aan de achterkant. Dit is heel erg zielig om te zien, want ze slepen hun poten tot bloeden toe over de grond. Bij deze honden wordt er een verbandje bij de verwondingen gelegd die wij mogen verwisselen en schoonmaken. Ook hebben we al een aantal honden gewassen. Het water dat uit de kraan komt is gewoon warm, helaas. Alleen de honden zitten dan zelfs nog te bibberen. Dat is wel heel apart om zo te zien.
Verder zijn we in een nog andere kennel geweest. Hier zijn zo ongeveer 300 honden. Wanneer je aankomt en naar binnen loopt hoor je een hoop kabaal. We hebben hier een filmpje van gemaakt. Sommige honden komen ook echt op je af rennen en je vrolijk begroeten. Ook bij deze honden zitten er een aantal tussen die huidproblemen hebben. Jet en Marleen (de Nederlandse dierenartsen) hebben ze geprobeerd te scheiden en deze honden te wassen. Alleen de volgende dag zitten alle honden weer bij elkaar, want het wordt hier als ‘’zielig’’ beschouwt als de honden gescheiden zijn. Heel erg nutteloos dus.
Asha, de eigenaresse van alles, heeft zelfs nog een paarden stal ergens anders. Deze paarden zijn heel erg duur en hebben ook echt een goed leven. Ook daar kregen we een korte rondleiding.
Bij het asiel, de kennel en de paardenstallen wonen er jongens die deze dieren te eten geven en ervoor zorgen. Deze jongens slapen in een klein gebouwtje naast de kennel. Na een paar maanden worden ze vervangen door anderen.

We hebben de afgelopen dagen meegemaakt dat de honden toch wel veel geslagen worden hier. De honden worden bij eigenaren ook alleen gezien als beveiliging. Alle honden krijgen hier rijst te eten, terwijl ze dit ook amper eten.

Onderweg zagen we dat mensen hun geiten ‘’uitlaten’’ aan een touwtje. De geiten worden hier eigenlijk als huisdier beschouwt en de honden als een beveiliging. De honden kunnen daarom ook gratis opgehaald worden in het asiel. Ook al is de kans groot dat ze geslagen worden, toch is het beter dan wanneer ze in het asiel zitten en besmet worden.
Toen we in het asiel waren kwam Asha even langs om ons ook te ontmoeten. Daar vroeg ze of we meewilde naar een tempelfeest. Op een bepaald aantal dagen worden er tempels geëerd vanwege de goden. Dit keer was het bij haar in de buurt. Dit houdt in dat er grote tanken water komen waar de mensen mee gaan gooien. Hier waren wij niet bij, omdat wij hier ook niet aan mee mogen doen. Daarna gaan ze in een soort van loods rijst eten en dan de beelden eren in de tempel. Wij mochten wel mee eten. We gingen via een zij ingang naar binnen en konden meteen aan de lange tafels zitten. Terwijl er een hele rij aan de andere kant stond van dorpelingen die stonden te wachten. Dus eigenlijk werden wij voorgetrokken, omdat we blank zijn. Aan tafel kregen we op een bananenblad ons rijst en verder kregen we heel veel (pittige) sausjes. De Indische mensen eten erg snel dus we konden niet alles op eten. Gelukkig maar, want het was heel erg pittig en veel. Na het eten gingen we even bij de tempel kijken. We moesten onze slippers buiten uit doen. Iedereen lachte ons uit, want de tegels in de tempel waren zo heet dat we van schaduw naar schaduw moesten rennen. Toen wij klaar waren moesten we buiten nog even wachten. En aangezien het heel bijzonder is dat er blanken daar komen moesten wij op de foto met een paar jongens. Dit was heel erg leuk om mee te maken! Overal waar je komt kijken de mensen je aan en wijzen ze je na. Blijkbaar worden blanke mensen wel als bijzonder gezien, want zelfs op de meeste reclame borden zijn blanke mensen te zien.

De volgende dag gingen we in de KFC eten (ja, die is ook in India!). Daar was een hele groep met Indiërs waarmee we op de foto moesten. Daarna kwamen er werknemers naar ons toe om te vragen of we een rondleiding wilden door de keuken. Uiteraard wilden we dat en zo gezegd zo gedaan. We moesten een haarnetje op en toen kregen we door de kleine keuken een rondleiding met uitleg. Stiekem was dit best leuk aangezien we een hele lange uitleg in de vriezer kregen. Eindelijk een koud plekje in India die we erg konden waarderen! Ook vroegen we of ze het eten iets minder pittig konden maken voor ons, want ook in de KFC maken ze alles lekker pittig. Dus hopelijk krijgen we de volgende keer geen vuur in onze mond.

Dit weekend wordt heel erg druk in de kliniek. Dus wij gaan dan meekijken hoe het daar aan toe gaat. Zoals gewoonlijk hebben wij weer een paar foto’s die jullie kunnen ‘’bewonderen’’.

Namasté